သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ၃ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ ကာလအတြင္းမွာပဲ ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမဳိ႕ က သက္ေတာ္ ၅၇ ႏွစ္၊ ၀ါေတာ္ ၃၇ ၀ါ ခန္႔ရွိ ဆရာေတာ္ အရွင္ပညာစာရကို စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခဲ့ သည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမဳိ႕ မဟာမုနိ ဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္မွ ရခုိင္သမုိင္း သုေတသီ အရွင္ပညာစာရကို ဇူလိုင္လ ၂၇ ရက္ေန႔ တြင္ အာဏာပုိင္မ်ားက လာေရာက္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းတုိက္ကုိပါ ခ်ိပ္ပိတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ဆရာေတာ္ ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ မိဘမဲ့ကေလး ၁၅၀ ေက်ာ္ကုိ အာဏာပုိင္မ်ားက အစိုးရ လူမႈ၀န္ထမ္း ဦးစီးဌာန မ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္ စုေဆာင္းထားေသာ ရခုိင္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ပစၥည္းမ်ားကုိလည္း သိမ္းယူခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ကုိ စစ္ေတြ ခရုိင္တရားရုံးတြင္ ပုဒ္မ ၇ ခုႏွင့္ တရားစြဲဆုိ စစ္ေဆးခဲ့ကာ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ အရွင္ပညာစာရ ၏ တရားခြင္ လြတ္လပ္ မွ်တမႈ ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဆရာေတာ္၏ ေရွ႕ေန ေဒၚေအးႏုစိန္ကုိ ဧရာ၀တီ သတင္းေထာက္ မင္းႏုိင္သူက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း ထားပါသည္။
ေမး။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့လ ၂၉ ရက္ေန႔က အရွင္ပညာစာရကုိ ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္ ၃ လ နဲ႔ ဒဏ္ေငြ က်ပ္ ၁ ေသာင္း ခ်မွတ္လုိက္ၿပီ ဆုိေတာ့ ဘာေတြဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ေပးသြားဖုိ႔ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒဏ္ေငြ တေသာင္းကိုေတာ့ ေပးေဆာင္လုိက္ပါၿပီ။ ေနာက္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၂ ၊ ၂၉၅ ၊ ၄၀၆ နဲ႔ ႏုိင္ငံျခား ေငြေၾကး လက္၀ယ္ ကုိင္ေဆာင္တယ္ ဆိုတဲ့ ပုဒ္မ ၂၄(၁) အမႈေတြအတြက္ကို အယူခံတင္သြင္းသြားဖုိ႔ ရွိပါတယ္။
ေမး။ ။ ဆရာေတာ္ကုိ မာေတဇ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းက လူတခ်ဳိ႕က တုိင္တန္းခဲ့တယ္လုိ႔ ၾကားထားရပါတယ္။ တကယ္တမ္း တရားစြဲဆုိတဲ့အခါမွာ ဘယ္သူက တရားလုိအျဖစ္နဲ႔ စြဲခဲ့တာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ အမႈတမႈမွာ ဦးထြန္းသိန္း ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ အမႈစြဲတင္ၿပီးေတာ့၊ ေနာက္တမႈမွာေတာ့ ဦးထြန္းသိန္းရဲ႕ တုိင္တန္းမႈကုိ မူတည္ ၿပီး အမွတ္ ၁ ရဲစခန္းမႉး ဦးၿမိဳ႕ေဆြက တရားလုိအေနနဲ႔ ၂ မႈခြဲၿပီး စြဲပါတယ္။
ဦးထြန္းသိမ္းရဲ႕ ပထမတုိင္စာအရ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၂၀၊ ၂၉၂၊ ၂၉၅၊ ၄၀၆၊ ၅၀၅ (ခ) နဲ႔ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ မူလအမႈ အမွတ္ ၆၁/ ၂၀၁၀ နဲ႔ စြဲဆုိခဲ့ၿပီး ရဲအုပ္ဦးၿမဳိ႕ေဆြကေတာ့ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ မူလအမႈအမွတ္ ၆၂/ ၂၀၁၀မွာ ႏုိင္ငံျခားေငြ လဲလွယ္ျခင္းဆုိင္ရာ စည္းမ်ဥ္း သတ္မွတ္မႈ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၄ (၁)နဲ႔ တမႈစြဲဆုိပါတယ္။ ေနာက္ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ မူလအမႈအမွတ္ ၆၃/၂၀၁၀ မွာ စည္ပင္ အက္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၁ (ဂ) နဲ႔လည္း ဦးၿမဳိ႕ေဆြကပဲ တရားလုိ ျပဳလုပ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဆရာေတာ္နဲ႔ စြပ္စြဲခံရတဲ့ ေဒၚမာလာက တရားရုံးမွာ သူနဲ႔ ၿငိစြန္းမႈမရွိပါဘူးလုိ႔ ထြက္ဆုိခဲ့တယ္လုိ႔ ၾကားသိထားရပါတယ္။ ဟုတ္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ တရားခြင္အတြင္းမွာ တရားလုိဘက္က သက္ေသ ဘယ္ႏွဦး တင္သြင္းခဲ့တာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ အမႈအမွတ္ ၆၁/ ၂၀၁၀အတြက္ တရားလိုျပသက္ေသ ၂၅ ဦးတင္သြင္းပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၂ ဦးတင္သြင္းတဲ့အခါ ၁ ဦး ကုိပဲ စစ္ေမးၿပီး ၁ ဦးကုိ ပယ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားလုိျပသက္ေသ ၂၆ ဦး စစ္ေမးခဲ့ရပါတယ္။
ေမး။ ။ ဆရာေတာ္ဘက္က သက္ေသ ၃၄ ဦးတင္ခဲ့တယ္။ ဒီသက္ေသေတြကုိ ရဲက ဖိအားလုိက္ေပးတာေတြရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ သက္ေသတခ်ဳိ႕ကုိ မတင္သြင္းေတာ့ဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဘယ္လုိေၾကာင့္ မတင္သြင္းခဲ့ေတာ့တာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ က်မက အမႈေတြအတြက္ သက္ေသ ၃၄ ဦး တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၆၁/ ၂၀၁၀ အတြက္ ဆရာေတာ္က စြဲခ်က္ကုိ မေက်နပ္လုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ျပည္နယ္တရားရုံးက အက်ဥ္းနည္းနဲ႔ ပလပ္ လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆရာေတာ္ကုိ စစ္တယ္ဆုိေတာ့ ဆရာေတာ္က ကုိယ္တုိင္ပဲအစစ္ခံၿပီး က်န္သက္ေသေတြကို မျပေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလုိ ျပည္နယ္က အက်ဥ္းနည္းနဲ႔ ျပင္ဆင္မႈကို ပလပ္လုိက္တဲ့အေပၚ တရားရုံးခ်ဳပ္ကို ျပင္ဆင္မႈဆက္တင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမွာေတာ့ ဒီပုဒ္မနဲ႔ပဲ ဆရာေတာ္ကုိ စစ္ေဆးၿပီး အမိန္႔ခ်လုိက္တဲ့ အဆင့္ကုိ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ တရားခြင္ မစတင္မီကစၿပီး တရားလုိျပသက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆုိမယ့္ ေဒၚမာလာတုိ႔လုိ အေရးႀကီး သက္ေသေတြကို တရားလုိျပဳလုပ္မယ့္ ရဲစခန္းထဲမွာ ေခၚထားခဲ့တာဟာ တရားဥပေဒနဲ႔ ေလ်ာ္ညီပါရဲ့လား။
ေျဖ။ ။ က်မ အဲဒီအေၾကာင္းအခ်င္းအရာေတြ ေပၚလြင္ေအာင္ စစ္ေမးခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း ၀န္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဥပေဒနဲ႔ ညီ၊ မညီ သုံးသပ္ဖုိ႔က တရားရုံးရဲ႕ အပုိင္းပါ။ က်မတုိ႔ကေတာ့ သူတုိ႔ရွိေနခဲ့တဲ့ အေနအထားေတြကုိ ရုံးေရွ႕သက္ေသခံခ်က္ေတြမွာ ေပၚလြင္ေအာင္ စစ္ေမးထားခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ေစာေစာပုိင္းက ၅၀၅ (ခ) အပါအ၀င္ ပုဒ္မ ၇ ခုနဲ႔ စြဲဆုိတယ္လုိ႔ ၾကားပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပုဒ္မ ၂ ခု မပါေတာ့ဘူး ဆုိတာ ဘယ္လုိေၾကာင့္ပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ၆၁/ ၂၀၁၀ အတြက္ မူလစြဲဆုိတဲ့ ပုဒ္မက ၅ ခုပါ။ တရားလုိျပသက္ေသ ၂၆ ဦးကုိ စစ္ၿပီးတဲ့အခါ ဒီ ပုဒ္မေတြနဲ႔ စြဲသင့္၊ မစြဲသင့္ က်မတုိ႔က ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ေပးရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဥပေဒ အႀကံျပဳရုံးကလည္း ပုဒ္မ ၄၂၀ နဲ႔ ၅၀၅ (ခ) ၂ ခုဟာ မစြဲသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳတဲ့အတြက္ တရားရုံးက ဒီပုဒ္မ ၂ ခုကုိ ျဖဳတ္လုိက္တာပါ။ က်န္ပုဒ္မေတြနဲ႔ စြဲခ်က္တင္တာကုိလည္း က်မတုိ႔ မေက်နပ္တဲ့အတြက္ ျပည္နယ္ရုံးကုိ ျပင္ဆင္မႈအမွတ္ ၁၁၃/ ၂၀၁၀ နဲ႔ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႔ ခ်က္ခ်င္း ပါပဲ ပလပ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါနဲ႔ ၂၉ ရက္ေန႔မွာပဲ ႏုိင္ငံေတာ္တရားရုံးခ်ဳပ္ကုိ ျပင္ဆင္မႈ ဆက္တက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျပင္ဆင္မႈ တက္ ေရာက္ထားဆဲ ကာလမွာပဲ ခရုိင္တရားရုံးက ဆရာေတာ္ကုိ စစ္ေဆးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူလက တင္ျပထားတဲ့ သက္ေသ ၃၄ ဦး ကုိ မတင္ျပေတာ့ဘဲ ဆရာေတာ္ ကိုယ္တုိင္ပဲ အစစ္ခံပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ႏွစ္ဘက္ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေတြ ၾကားနာၿပီး ျပစ္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေရွ႕ေနတဦးအေနနဲ႔ ဆရာေတာ္ အထိန္းသိမ္းခံေနရစဥ္ အတြင္းမွာ အမႈအတြက္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ဖုိ႔ ဘယ္ႏွႀကိမ္ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရခဲ့ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်မနဲ႔ တြဲဖက္လုိက္ပါတဲ့ ေရွ႕ေနမေလး ၂ ဦးနဲ႔အတူ ဆရာေတာ္ အထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ေထာင္အတြင္းမွာ ၂ ႀကိမ္္ ေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီအမႈအတြက္ ၂ ႀကိမ္ပဲေတြ႕ခြင့္ရတာဟာ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေတြ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ လုံေလာက္တဲ့အခ်ိန္ရခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ ပါ့မလား။
ေျဖ။ ။ ဒီအမႈ တခုလုံးရဲ႕ အေနအထားကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ပထမ တရားလုိျပသက္ေသ ၂၆ ဦးကုိ စစ္ေဆးတဲ့ အဆင့္မွာ ေတာ့ တရက္ျခား စစ္ေဆးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကုိ စြဲခ်က္တင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စစ္ေဆးတဲ့ အေနအထားကုိ က်မ ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ မနက္ ၁၀ နာရီကေန ညေန ၄ နာရီအထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ႀကီးပဲ စစ္တာပါ။ ဒီလုိ စစ္ေနတဲ့ ရုံးခ်ိန္း ၆ ခ်ိန္း ေလာက္ ေက်ာ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာမွ ၾကားမွာ ၁၅ မိနစ္ နားခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အေနအထားမ်ဳိးမွာ က်မတုိ႔ဘက္က အမႈ အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ လုံေလာက္မႈ ရွိတယ္၊ မရွိတယ္ဆုိတာကုိ ေျပာစရာမလုိဘဲနဲ႔ ဘယ္သူမဆုိ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး သုံးသပ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ပဲ က်မ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီတြင္ ဖတ္ရႈရန္ ...
အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ဖတ္ရႈရန္ ...
